Financiële Crisis in Europa

[Spruitje]

En het is nog te zien wanneer, anders heb je ook nog een takeldienst, boete en 4 winterbanden aan je been.

[Indiana Jones]

Heh ... gelukkig maar dat we een Europese unie zijn, die prioriteiten kan stellen en Europa met stevige maatregelen de goeie kant op kan helpen..
4 november 2013 15:37
Brussel wil plastic tasjes verbieden
http://www.nu.nl/politiek/3619419/bruss ... ieden.html

[Indiana Jones]

En last but not least een Nederlandse premier, die van "wanten" weet .....

[Paul]

waarom staan Obama en Rutte erbij ?

[Indiana Jones]

waarom staan Obama en Rutte erbij ?

just 4-fun, maar we hadden beter zonder gekund.

[Obi-Wan]

Wonderen bestaan niet. Dus aan Stevie heb je niks
Bob Hope is al lang de hoek om
Johnny Cash idem (= ook al dood)

Daarom...

Staan Amerikanen de er even slecht voor als jullie. Of jullie staan er even goed voor als de Amerikanen.
Of jullie staan er even slecht voor als de Amerikanen. Of de Amerikanen staan er even goed voor als jullie

Dat is dus allemaal behoorlijk commutatief... van MOPE gesproken



Wij hadden tenminste Bobbejaan (helaas ook al overleden).

Dit behoort tot het strafste van Bobbejaan. Met garantie van Obi-Wan

[Indiana Jones]

And we go all down together ....

===========

15 november 2013 13:16
Nieuw EU-land Kroatië meteen in overtreding
Kroatië, dat sinds 1 juli bij de Europese Unie hoort, lapt nu al de begrotingsregels aan zijn laars. Zowel het begrotingstekort als de staatsschuld is te hoog.
http://www.nu.nl/economie/3629593/nieuw ... eding.html

[Spruitje]

Eigenlijk heb ik nooit de visie van Europa begrepen.
Ze willen eigenlijk maar één ding: zo groot mogelijk worden, niet zo sterk mogelijk worden.
Véél te snel gegroeid, enkel maar toevoegen aan de groep als ze quasi op hetzelfde niveau staan, anders verzwak je zelf.
Maar ja, het is iets typisch mannelijk zeker: "de grootste willen hebben"?



Groter is niet altijd beter, een sterke verbondenheid: "Eén voor allen, allen voor één!" da's de troef!

In m'n "jonge jaren" was ik bij 'n wielertoeristenclubje. We fietsten in verschillende groepen, elke groep naar z'n eigen -trainings- mogelijkheden
en dus met aangepaste snelheden en afstanden. Ikzelf reed in de snelste groep, een groep die jaarlijks een 17 à 18 leden telde.
We reden elke zondag ons gepland ritje, ook in de gietende regen of smeltende sneeuw (al werd er dan soms wel eens afgekort) we kwamen vrijwel steeds
aan onze 15 vertrekkers (ook bij slecht weer), op die manier mochten we in België steeds op de rijbaan fietsen (2-aan-2).
Het was uitzonderlijk (communieperiode ed) dat we niet aan 15 vertrekkers kwamen.
Alles ging vrij gedisciplineerd met uitzondering van de snelheid, die lag steeds boven de 40 km/u.
Na elke rit schoven we in het café 2 grote tafels tegen elkaar en dan zaten we allemaal samen nog wat te dollen.
We kwamen om te fietsen maar ook voor elkaar. We waren immers een groep vrienden.

Toen kwam d'er een bestuurslid op het lumineuze idee: "We kunnen zo hard rijden dat we op de duur maar in groepjes van 5 rijden."
"We gaan minder groepen maken, het oogt mooier in 'n mooie grote groep",
en op die manier konden we een gans jaar met alle groepen op de rijbaan fietsen. Wat gemopper maar vanaf de eerste rit reden we samen:
De snelheid werd beperkt tot 35 km/u en ook de sterkste fietsers uit de onderliggende groep reden nu mee in het kielzog van de beteren.
Vroeger moesten zij immers HUN zwakkeren op sleeptouw nemen door op kop te rijden.
Nu konden ze gemakkelijk 3-4 km/u sneller rijden, ze reden immers de ganse rit uit de wind. Bij regenweer (hoger risico op lekke banden)
moesten we nu vaker (grotere groep) aan de kant van de straat wachten in de kou tot de pechvogel gedepanneerd was.
We kwamen door de samensmelting in de beste groep aan 'n 25-tal leden. Maar na de rit konden we in het café allemaal niet meer samen zitten,
iedereen ging in groepjes samen zitten en de oorspronkelijke sterke groep viel uiteen. Het samenhorigheidsgevoel was weg op enkele maanden tijd.
Het ging zelfs zover dat we bij miezerig weer zelfs niet meer aan 15 vertrekkers kwamen.
Het fietspad opzoeken was dan de boodschap.

Een ander verschijnsel: in het café betaalde iedereen "in de pot" naar gelang hij gedronken had (de prijslijst hing aan de muur).
Terwijl we vroeger steeds 'n overschot hadden in de pot ("Jongens, we hebben nog wat over, als we nog wat bijleggen kunnen we nog een drinken")
hadden we vanaf dat moment steeds een tekort. De -sociale- controle was verdwenen, het moment om geld in eigen zakken te steken was aangebroken.

Eigenlijk wat hetzelfde verhaal als de prof en de leerlingen, het "gevoel" was weg.
De beloning (in dit geval niet "de punten" maar: "bij de hechte groep horen" en het "risico om op de vingers getikt te worden") was weggevallen.
Telkens als ik hoor dat "Europa" weer overweegt van enkele landen toe te voegen denk ik aan dat groepje vrienden.

En we zien het overal als de groep te groot wordt: Zo is het "merk" Eurosong totaal verwaterd en zien we ook daar "clanvorming".

[Indiana Jones]

Eigenlijk heb ik nooit de visie van Europa begrepen.
Ze willen eigenlijk maar één ding: zo groot mogelijk worden, niet zo sterk mogelijk worden.

De EU is een politieke munt-unie, geen monetaire unie zoals de VS.
De EU is gebaseerd op onderlinge politieke beloftes, niet op harde zakelijke afspraken, zoals in de VS.

De dollar is bepaald geen feestje omdat de politiek de FED in zijn macht heeft en de commerciële banken de politiek in hun macht hebben. Maar toch beter dan de euro, waar van meet af aan niemand eigenlijk precies geweten heeft welke kant het op moest, behalve dan het onderlinge politieke vertrouwen en de hoop dat ze daarmee oorlogen zouden voorkomen. Hoe het met dat politieke vertrouwen gesteld is, lezen we van dat tot dag en daarnaast is het vertrouwen in de politiek vilein omdat de politiek er feitelijk voor zichzelf zit en niet zozeer voor het economische welzijn van de burgers.

[Obi-Wan]

Naar mijn aanvoelen is de EU ontstaan uit de gedacht dat twee wereldoorlogen die zich hier hebben afgespeeld genoeg waren.
Dat er oude sovietsateliet staten zijn bijgehaald (Polen, Tsjechie, Joegoslavie, Estland, Bulgarije, Roemenie) heeft ermee te maken dat men :

1) Een buffer wil creeren tegen de Russen (oude vijand uit de koude oorlog)
2) Vermijden dat deze oude sovjetsatellieten uit armoede en achtergesteldheid de welvaart hier zouden wegkapen (3de oorlog op het oude continent).
3) Om dezelfde redenen (mijn gedacht) heeft men Griekenland, Spanje en Portugal erbij gehaald.

Resultaat is dat de rijkdom volgens de reeds bovengehaalde socialistisch prinicipes herverdeeld wordt. Imo zijn Spanje en Portugal qua Infrastructuur en rijkdom van de van de mensen op dit ogenblik beter af dan in de jaren 80 en 90.
Idem voor een land als Polen en Tsjechie, ga dat nu eens bezoeken en vergelijk dat met de jaren 80 en 90... een enorme stap vooruit.

Dat moet natuurlijk allemaal betaald worden..... dus.....