PAGE:
http://www.gata.org/files/PAGESquashed.pdf
Ik volg dit ook al een tijdje en volg ook de commentaren van Jim Sinclair op dit gebeuren. Ook heb ik hierin de uiteenzettingen van Martin Armstrong verweven omtrent de wijze waarop het vertrouwen in het Chinese fiatgeld geborgd is en hoe je tegen waarde-opslag kunt aankijken.
Daaruit probeer ik conclusies te trekken, maar ben daarin heel voorzichtig omdat het maar 'een eigen mening' is, met een wankel fundament.
ik dacht zo:
- Het fiatgeld staat wereldwijd onder druk door QE en wanbeheer. Ook China moet eraan meedoen vanwege de China/Dollar peg, maar de Chinezen pakken het slim aan door zoveel mogelijk dollars te swappen tegen commodities. Dusdoende creëeren ze waardeopslag in middelen waarin je waarde behoort op te slaan, i.p.v. fiatgeld wat slechts een exchange middel is (Sinclair). China zelf is echter momenteel nog te onderontwikkeld om al die geaccumuleerde commodities doelmatig ten behoeve van hun eigen economie in te zetten;
- China is ook nog lang niet tot volle sociaal economische wasdom gekomen en er verstrijken nog jaren voordat China het eigen binnenland sociaal economisch enigszins stabiel heeft kunnen maken, daarin sluimert een gevaar als wereldwijde monetaire omwentelingen allemaal te snel gaan (Sinclair);
- De Renminbi en ook zijn voorgangers zijn NOOIT gekoppeld geweest aan Goud. Chinezen konden hun waarde opslaan in b.v. Goud, terwijl het fiatgeld zijn vertrouwen ontleende aan de Goddelijke macht van de Keizer (Armstrong). Er is geen Keizer meer en de Volkspartij geniet onder het volk niet de Goddelijkheid, die de Keizer vroeger had. De RMB zal zijn vertrouwen dus aan iets anders moeten ontlenen, zoals bijvoorbeeld sociaal economische stabiliteit en die is er thans in China nog bij lange na niet voldoende. Het kan zomaar zijn dat juist daarom de Volksbank, Goud aan het accumuleren is (overigens denk ik dat ze al veel meer opgeslagen hebben, dan gepubliceerd wordt). Dat Goud staat weliswaar los van de RMB (net zoals Goud los staat van de EURO), maar toch .....;
- Het is evident dat China dat goud zo goedkoop mogelijk wil accumuleren, dus ze zijn voorlopig nog niet gebaat bij een plots fors oplopende goudprijs;
- Daarnaast speelt dan nog een keer mee dat CB's een goudspel spelen via de bullion banks op de westerse Goud-handelsplatformen, maar ook in Shanghai. Dat doen ze om tijd te winnen, tijd die China zelf eigenlijk ook nog nodig heeft om het binnenland op orde te brengen. Voor het westen is dat uitstel van executie (kicking the can down the road), ingeval het verre oosten zit er wel degelijk een fundamenteel economisch plan achter (Sinclair).
Stel nu dat zo'n Physical backed PAGE roet in het eten gaat gooien en daardoor goud plots fors gaat stijgen in alle valuta. Dan komt het monetair armageddon wel heel dichtbij en daar is China ook niet bij gebaat. Vandaar ook dat de Volkspartij zich in December vorig jaar al uitsprak tegen de PAGE en meldde dat Shanghai voldoet.
Zoals ik bovenstaand al schreef, kun je waarde in alle commodities opslaan, maar commodities zijn prijsgevoelig (vraag & aanbod), dus kan de opgeslegen waarde fors fluctueren, nog even afgezien van het opslag- en bederfprobleem (soft commodities). Kunst en antiek kun je ook waarde in opslaan, maar zijn ook afhankelijk van vraag & aanbod die geografisch sterk kan verschillen, nog even afgezien van het persoonlijk waarde oordeel van de koper- verkoper (Armstrong).
Dan blijven de precious metals over als waardeopslag, die geografisch uniform geprijsd kunnen worden, maar gezien hun deels industriële waarde ook aan prijsfluctuatie onderhavig kunnen zijn. Goud is industrieel het minst gevoelig, met Zilver op de tweede plaats. Tevens zijn beide edelmetalen goed op te slaan en te vervoeren. Goud het best, maar vlak ook Zilver niet uit.
Dan is het eigenlijk bereslim van China om een spot Zilver-Page op te zetten. Noem het PASE (Pan Asian Silver Exchange):
-Je deelt dan speculanten als JPMorgan een stoot onder de gordel uit, zonder dat je op korte termijn het globale fiatsysteem onder druk zet en geeft het volk de mogelijkheid waarde op te slaan in een geografisch uniform geprijsde en convertibele commodity voor waardeopslag;
-Doordat ook een Pan Asian Silver Exchange de mogelijkheid biedt om de niet convertibele Renminbi tegen Dollars uit te wisselen (zie eerde publicaties Sinclair omtrent de PA
GE), zet de RMB daarmee een eerste voorzichtige stap naar convertibiliteit. Niet abrupt (zoals de VS graag ziet), maar stapje voor stapje (middels een Chinees meerjarenplan). Daarnaast maak je het JPM niet meteen helemaal onmogelijk, doordat Chinees fysiek zilver een deel van het Westerse zilverpapier kan afdekken. Maar kan het wel tot structureel hogere zilverprijzen leiden. Ook weer niet te hoge prijzen, doordat JPM nog speculatie/ manipulatie ruimte overheeft en een te hard opvlammende Zilverprijs niet meteen Goud meetrekt, want zoals gezegd mag Goud wel omhoog, maar ook weer niet te hard.
Intussen koopt China dan tijd om hun sociale economie wat meer vorm te geven en goedkoop Goud in te slaan. Als de tijd dan rijp is en de Spot Silver Exchange goed functioneert, kunnen de Chinezen daar moeiteloos Goud aan toevoegen. Dat zou dan een zeer uitgekiende politiek zijn, die China in alle aspecten ten goede komt en uiteindelijk het westen het nakijken heeft.
T'zijn maar wat gedachtespinsels .....
grtz. Indy
)samenwonend, alleenstaand of gehuwd....
)aandeelhouder te zijn. 
